www.lesnastraz.fora.pl

Kaimes · Wysłany: Wto 22:10, 24 Mar 2009 Temat postu: Zbiorczo

W tym temacie zamieszczony jest ostateczny wygląd projektu. Temat będzie edytowany wraz z kończeniem prac nad jego kolejnymi składowymi, stąd tymczasowo zawierać będzie luki i braki.

Leśna Straż

Członkowie

Thaïs Flaros (20)
Creaven Sawanl (23)
Kaimés Sawanl (29)
Estenas Tuliach (37)
Rua-ik T-Seraa (41)
Vedor (52)
Shinnrae (62)
Sil`rae Sawanl (68)
Firrero Galanodel (86)
Merielle Tuliach (88)
Via Awhar (92)
Naimée Sawanl (107)
Ishanette Tuliach (117)
Vassäya Sawanl (119)
Arthyen Tuliach (131)
Ameranthie Ariönallé (137)
Cuenne Ariönallé (150)
Misqse Cadeis (216)
Sel Sawanl (220)
Aglaja (229)
Synthia Awhar (253)
Ayriene (255)
Lien de L`ackum (293)
Ithilwen (296)
Miralt (305)
Irakat Sarba (346)
Nililo Awhar (383)
Eyil Awhar (522)
Yvsil Awhar (544)
Neonnrius Wendir (708)
Shanitre Galanodel (718)
Syl Verin (765)
Shar`advi (855)

Sztandar

Sztandar przedstawia symbol Leśnej Straży - wieczne Drzewo Matkę, usposabiające życie, wzrost, zakorzenione z jednej strony silnie w ziemi, z drugiej rozkwitające koroną ku niebu. Uszyty został przez Naimée Sawanl, w zamku Amon Dal.

Symbolika

Każdy członek Leśnej Straży posiada podwójne oznaczenie, określające kim jest w organizacji, oraz jego przynależność do okręgu.

Oznaczenia okręgów:

Okręg Marchii Czarnego Jednorożca: czarny jednorożec ze złotą grzywą i ogonem stojący dęba, tło dowolne.
Okręg Półwyspu Adun: Trzy faliste, białe linie "rozbijające" się o białą wieżę - na zielonym tle.
Okręg Arandii: złota korona w czarnym kole.
Okręg Rozlewiska Szmaragdowych Wód: wodospad barwy morskiej pomiędzy dwoma srebrnymi, zamiennie białymi skałami, szare tło.

Oznaczenia okręgów figurują w danej części cesarstwa jako ogólny symbol Leśnej Straży, oraz jej znak, zamiast sztandaru. Towarzyszą też oznaczeniom indywidualnym każdego członka Leśnej Straży.

Oznaczenia członków Leśnej Straży (członkowie Rady oraz Przywódca nie posiadają oddzielnych oznaczeń):

Kapitan: drzewo dębu o złotym pniu i zielonej koronie drzewa wpisane w brązowe bądź czerwone koło z dowolnym obramowaniem.
Uproszczone: zielony dąb na czerwonym tle.

Gwardzista: drzewo wiśni z brązowym pniem i srebrną bądź białą korona drzewa, w czerwonym kole.
Uproszczone: biała wiśnia na czerwonym tle.

Starszy Strażnik oraz Strażnik: smukłe drzewo topoli z brązowym pniem i zieloną koroną drzewa, wpisane w białe koło.
Uproszczone: zielona topola na białym tle.

Zbrojny: smukłe drzewo topoli z brązowym pniem i zieloną koroną drzewa, wpisane w szare koło.
Uproszczone: brązowa topola na szarym tle.

Wędrowiec: drzewo wierzby barwy brązowej lub czarnej, zarówno pnia jak i korony drzewa wpisane w zielone koło o ciemnym obramowaniu.
Uproszczone: czarna wierzba na zielonym tle.

Posłaniec: drzewo jabłoni z czarnym pniem czerwoną koroną drzewa, w szarym kole.
Uproszczone: czerwona jabłoń na szarym tle.

Medyk: srebrne lub białe drzewo brzozy o koronie drzewa w tej samej barwie, na tle błękitnego koła o granatowym obramowaniu.
Uproszczone: biała brzoza na niebieskim tle.

Opiekun: drzewo sosny; ciemnoszary pień, głęboko zielona korona drzewa, w tle białe lub srebrne koło z zieloną obwódką.
Uproszczone: zielona sosna na białym tle.

Gospodarz: drzewo świerku z brązowym pniem i szarą koroną drzewa, wpisane w zielone koło z czarnym obramowaniem.
Uproszczone: brązowy świerk na zielonym tle.

Historia

Nieszczęścia chodzą parami, jak głosi ludowe przysłowie. Ledwie co zniknęły łuny nad Trill, a już polała się bratnia krew w pałacu, odcięta została głowa Cesarstwa. Uwaga skupiła się na wielkiej polityce, sukcesji, na szlacheckich rodach, te z kolei dbały o własne ziemie, każdy z osobna.
Zapomniano o lasach.
Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło - już nie każdy przytaknąłby temu, że spełniło się kolejne ludowe przysłowie. Jednak powstała grupa nieludzi, dla których było to oczywiste, a w ich głowach lasy cesarstwa nie były podzielone granicami.
I tak została powołana do życia Leśna Straż, pod sztandarem uszytym przez Naimée Sawanl. Przedstawiciele dwóch arystokratycznych rodów, a zarazem narzeczeni, Ishanette Tuliach i Kaimés Sawanl, znaleźli sojuszników wśród elfiej krwi, i wkrótce przy jej pomocy, otaz pomocy swoich rodów rozciągnęli działanie Leśnej Straży coraz dalej, by ta chronić mogła lasy i elfią krew zarówno siłą, jak i mądrością.
Po Okręgu Marchii Czarnego Jednorożca oraz Okręgu Arandii przyszła kolej na Rozlewiska Szmaragdowych Wód, by ostatecznie sztandar wniesiony został na Półwysep Aduński, a Leśna Straż objęła swym działaniem całe Cesarstwo, tworząc w każdym z okręgów siły zbrojne.
W ten sposób Leśna Straż, gotowa już, by podjąć szykowane jej przez los wyzwania, rozpoczęła zapisywanie w historii swej karty.

Cele

Leśna straż, kierująca się prawem Cesarstwa oraz dobrem elfiej krwi, postanawia w swych działaniach zajmować się:

- zbrojną ochroną elfiej krwi zarówno w Cesarstwie, jak i, w zamierzeniu, w dominium, wspierając w nim ruch na rzecz obrony elfiej krwi przed dyskryminacją i prześladowaniami;
- ochroną lasów i natury zarówno przed barbarzyństwem, jak i, na drodze prawnej oraz dyskusyjnej, przed decyzjami administracyjnymi, uznanymi za szkodliwe i błędne;
- pomocą dla Cesarstwa w przypadku klęsk i katastrof, oferowaniem opieki medycznej poszkodowanym, organizowaniem pomocy materialnej i organizacyjnej dla ofiar klęsk i katastrof;
- nauczaniem i edukowaniem istot na temat natury i przyrody, relacji w niej zachodzących, istotności jej dobrego stanu dla stanu społeczności;
- prowadzeniem badań i opiekowaniem się wskazanymi środowiskami bądź gatunkami;
- kultywowaniem świąt i tradycji ras elfich;
- urządzanie szkoleń wojskowych w zakresie taktyki, walki zbrojnej i organizowania zaplecza;
- prowadzeniem, w ramach możliwości, potrzeb i pozwoleń, misji poza granicami Cesarstwa, mającymi na celu dbanie o interesy Leśnej Straży, realizowanie określonych powyżej zadań;
- założeniem i prowadzeniem Niezależnej Rady, mającej w zamierzeniu stanowić źródło rad, pomysłów i programów dla dobra Cesarstwa.

Kodeks

Rekrutacja

Wstąpić w szeregi Leśnej Straży może przedstawiciel;
- ras elfich, czyli talani, ilandi, jahid i yeven, po zgłoszeniu własnym;
- półelfów i suele, wybrany przez Przywódcę w określonej sytuacji.
Ponadto każdy kandydat do Leśnej Straży musi uzyskać akceptację Przywódcy i wszystkich Kapitanów, oraz odbyć szkolenie u wskazanej istoty, z wyjątkiem decyzji Przywódcy, mogącego uznać od razu kandydata pełnoprawnym członkiem Leśnej Straży. Zarekrutować można się poprzez rozmowę z Kapitanem bądź Przywódcą, po przybyciu do jednej z siedzib.

Obowiązki

Przywódca Leśnej Straży zobowiązany jest do;
- zwoływania Rady w sytuacji kryzysu lub zagrożenia;
- koordynowania pracy Kapitanów i pełnoprawnych członków Leśnej Straży;
- rozstrzygania sporów wewnątrz Leśnej Straży.
Ponadto Kapitanowie Leśnej Straży zobowiązani są do;
- stawiania się w Radzie po wezwaniu od Przywódcy;
- organizowania działań i struktur Leśnej Straży w przydzielonym okręgu;
- wykonywania bezpośrednich rozkazów Przywódcy.
Ponadto pełnoprawni członkowie zobowiązani są do wykonywania rozkazów przełożonych, a Uczniowie do stosowania się do nauk swych nauczycieli.
Każdy członek Leśnej straży zobowiązany jest do realizowania jej celów, dbania o godność Leśnej Straży oraz własną, stania w obronie lasów, elfiej krwi, opiekowania się przyrodą.

Zakazy

Istnieje zakaz stosowania przemocy, oraz atakowania innych członków Leśnej straży, a także represji. Wyjątkiem stanowią kary dyscyplinarne wśród wojskowych oraz uzgodnione pojedynki po otrzymaniu zgody Przywódcy.
Zabrania się stosowania jakiejkolwiek agresji między członkami Leśnej Straży wobec ich dóbr materialnych.
Zabrania się rzucania oskarżeń pomiędzy członkami Leśnej Straży, oraz niszczenia ich dobrego imienia. Wszelkie oskarżenia winny być kierowane do Kapitana danego Okręgu, który powinien rozsądzić ich prawdziwość.

Złamanie powyższych zakazów może skutkować karą finansową, degradacją bądź nawet usunięciem danej istoty z Leśnej Straży. W skrajnych przypadkach; zdrady, zabójstwa i tym podobnych Przywódca może wydać za winowajcą list gończy, a sam winowajca powinien liczyć się z wrogością Leśnej Straży.

Prawa

Każdy członek Leśnej straży ma prawo do;
- szukania schronienia i ochrony w przypadku zagrożenia;
- szukania pomocy materialnej w przypadki, gdy z powodu niezależnych od siebie czynników popadł w trudną sytuację, w ramach możliwości Leśnej Straży;
- szukanie u członków Leśnej Straży nauki i szkoleń;
- otrzymania pomocy medycznej;
- noszenia określonych dla swej pozycji w Leśnej Straży oznakowań;
- otrzymywania odznaczeń, określanych przez Przywódcę;
- otrzymania nagród za udział w misji poza granicami Cesarstwa;
- sprawiedliwego osądu w przypadku sporu z innym członkiem Leśnej Straży;
- założonego braku agresji ze strony innych członków Leśnej Straży;
- składania wniosków i swych pomysłów przełożonemu w celu ich przedyskutowania.

Leśna Straż posiada cztery siedziby - po jednej na każdy z okręgów. Siedzibą główną wśród nich jest ta znajdująca się w Marchii Czarnego Jednorożca.

Siedziba Główna
Siedziba Okręgu Marchii Czarnego Jednorożca

Wśród gęstych lasów Marchii Czarnego Jednorożca, u brzegu rzeki Rivena znajduje się główna siedziba Leśnej Straży. Na pierwszy rzut oka miejsce to dla osób niewtajemniczonych wydaje się zwykłą, nieodzowną częścią lasu. Nawet bystrzy obserwatorzy mają problem z dostrzeżeniem wśród drzew zabudowy, którą tak starannie ukryto pomiędzy rozłożystymi koronami. Strome schody pną się wokół grubych pni wiekowych drzew, prowadząc do kilku budynków ściśle połączonych również drewnianymi mostkami. Nie sposób idzie odróżnić jednego od drugiego i zapewne ktoś z zewnątrz nie rozpozna od razu siedziby samego kapitana. Przeważają tu barwy pastelowe oraz zielone tak, aby zlały się z otoczeniem. Na głównym tarasie, który znajduje się pośrodku i łączy ze sobą wszelkie przejścia, także te tajne znane jeno kapitanowi oraz zaufanym zbrojnym, wymalowany jest czarną farbą jednorożec ze złotą grzywą i ogonem. Przy samej rzece rozbito kilka namiotów, przy których zaraz rozpalono niewielkie ogniska uważając aby dym nie rozniósł się na dużej odległości. Nieopodal, bliżej leśnej gęstwiny z solidnego drewna postawiono szpital polowy dobrze zaopatrzony. Stojąc pośrodku nie jesteś w stanie powiedzieć ile strażników stacjonuje w ów miejscu. Co rusz z gracją kilku przemyka w towarzystwie szelestu liści i tylko zielona peleryna trzepocząca na wietrze pozostaje jako znak czyjegoś bytu.

Siedziba Okręgu Arandii

Niedaleko na północ od stolicy Cesarstwa, wśród leśnych ostępów natrafić można na sporej wielkości mokradło. Jedynie sprawny tropiciel, albo istota znająca drogą odnaleźć może kładki prowadzące ku jego sercu, licząc się z możliwością trafienia po drodze na straże. Kładki prowadzą na stały grunt, zabudowany elfimi, smukłymi budowlami, wkomponowanymi w drzewa, chowającymi się między nimi, połączonymi zarówno kładkami na dole, jak i mostami linowymi na górze, splątanymi z lasem. Wśród nich znaleźć można zarówno niskie, pękate, ale dobrze skryte budynki gospodarcze, jak i wysokie, oplecione wokół drzew wieże obserwacyjne. Szare i brązowe barwy stapiają się z niejednokrotnie występującą tu mgłą, oraz z pniami dorodnych drzew. Całość składa się na siedzibę Leśnej Straży w Arandii. Chociaż miejsce to znajduje się blisko szlaku do stolicy Cesarstwa, okazuje się trudno dostępnym z powodu okolicznych bagien, zawiłych ścieżek i licznych patroli, pilnie obserwujących obcych. Bardzo łatwo jest tu, drogi nie znając, w grzęzawisku utknąć, pod łuk tym samym się wystawiając, dlatego też gości do siedziby przewodnik wprowadzać musi.

Siedziba Okręgu Półwyspu Adun

Półwysep Adun, mniej lesisty od reszty Cesarstwa, znany z długiego wybrzeża oraz rozległych obszarów niezbyt wysokich gór, doczekał się siedziby na miarę swojej topografii. Leśna Straż zaadoptowała na nią opuszczoną warownię, pilnującą mostu na lokalnej rzece na północnym skraju Puszczy Królewskiej. Oplecione drzewami, kamienne budowle podzielone są na dwie części po dwóch stronach mostu. Na wschód znajduje się niewielki przyczółek, budynek straży, altana do przyjmowania gości oraz kilka zaszytych wśród skał kryjówek. Do prawdziwej siedziby dociera się po przebyciu mostu. Mury starej warowni dają dobrą ochronę kompleksowi budynków gospodarczych oraz mieszkalnych, a położenie na wzniesieniu pozwala na uważne obserwowanie okolicy. Skaliste podłoże daje pewne oparcie umocnieniom osłanianym przez korony drzew, co daje łucznikom wiele możliwości obrony przed potencjalnym najazdem, a bliskość budynków wobec siebie ułatwia codzienną prace i zajęcia w siedzibie.

Rozlewisko Szmaragdowych Wód

Stare zamczysko dla wielu określane już tylko mianem ruin, od niepamiętnych czasów znajdowało się u podnóża Wyżyny Nadziei, nieopodal przemysku rzeki Si – is.
Kamienne mury, zdobione roślinnymi wzorami wręcz wtapiały się w podłoże. Gdzieniegdzie na murach idzie dojrzeć strzeliste okna, przeważnie od wewnątrz zasłonięte grubymi, starymi kotarami. Ciemny dach napawa grozą, zwłaszcza po zmierzchu. Gruba brama o dwóch, żelaznych skrzydłach, a także dwuwarstwowy mur zakończony ostrym spadem od zewnętrznej strony o dziwo zachował się w całości. Za porośniętym dziedzińcem znajduje się zabudowa służąca niegdyś jako stajnia, a teraz jako miejsce na wybieg oraz spoczynek koni. Po wejściu do zamczyska staje się w sali, od której odchodzi pięć korytarzy, a także strome schody pnące się na wyższe piętra. Naprzeciwko wejścia znajduje się główna komnata spotkań, a w niej owalny stół. Na co dzień stół pozostaje pusty, lecz w o ustalonych porach pokrywają jego blaty sterty map oraz raportów. Pozostałe korytarze prowadzą do innych skrzydeł zamku. W większości są one nienaruszone, jedynie stare skrzydło przeznaczono na dzienne salony, dormitoria, komnatą kapitana, a także bibliotekę kryjącą w swoich zanadrzu opasłe tomiska. Sieć korytarzy umożliwia także szybką ucieczkę tudzież poruszanie się sprawne pomiędzy piętrami, komnatami, lecz ich plan jest na tyle zawiły, że znany on jest w całości i bezbłędnie jedynie kapitanowi. Najwyższą basztę przerobiono na obserwatorium. Druga służy za magazyn żywności jak i wody pitnej, trzecia broni i niezbędnego ekwipunku. Na wewnętrznym dziedzińcu, skrytym pomiędzy wschodnim i środkowym skrzydłem, znajdują się prowizoryczne namioty, przeznaczone do użytku na potrzebę medyka oraz pomieszczeń treningowych, zwłaszcza dla mieczników oraz łuczników. Grube ściany skutecznie zagłuszają odgłosy uderzanego o siebie metalu i strzał wypuszczanych z cięciwy.

Hierarchia:

Rangi

Rada

Grupa istot organizujących całościowo Leśną Straż, nadających jej kierunek, sugerujących zmiany lub potrzebę działań. Do Rady należeć mogą Przywódca, Kapitanowie, inni członkowie Leśnej Straży wybrani ze względu na umiejętności lub zasługi, a także istoty nie należące do Leśnej Straży, ale z nią powiązane bądź mające znaczenie dla Cesarstwa. Rada zajmuje się przede wszystkim teorią, nie tylko wobec Leśnej Straży, ale także samego Cesarstwa, w tym przypadku tworząc niezobowiązującą grupę doradztwa. Zwoływana jest przez Przywódcę w razie potrzeby (w tym przypadku Przywódca ma prawo wezwać członków Rady należących do Leśnej Straży) lub zbiera się sama w składzie dowolnym.

Kapitan

Dowódca wojskowy kompanii, a zarazem zarządca danego okręgu (Marchii Czarnego Jednorożca, Arandii, Półwyspu Adun, Rozlewiska Szmaragdowych Wód). Podlega Przywódcy i decyzjom Rady - przy czym Kapitan zarówno może pełnić jednocześnie rolę Przywódcy, jak i do Rady należeć. Organizuje w danym okręgu działalność Leśnej Straży, a także kieruje w czasie walki działaniami zbrojnymi, poprzez Starszych Strażników i Strażników, a także bezpośrednio rozkazując Gwardzistom. Wydaje polecenia i organizuje pracę Wędrowców, Posłańców, Medyków, Opiekunów, Gospodarzy. Nadaje przydział Uczniom.

Gwardzista

Elitarny, wybrany żołnierz Leśnej Straży, zaufany oraz wyszkolony i doświadczony w walce bronią białą, dystansową, bądź magią. Podlega jedynie bezpośrednim rozkazom Kapitanów i Przywódcy, zapewniając im straż przyboczną, oraz wykonując specjalne zadania, z możliwością współpracy przy tym ze Starszymi Strażnikami i Strażnikami w ramach określonych przez Kapitana bądź Przywódcę.

Starszy Strażnik

Dowódca drużyny wchodzącej w skład określonej kompanii - bezpośrednio podlega rozkazom Kapitana. Może rozdzielić drużynę na poddrużyny, wyznaczając Strażników do kierowania nimi, bądź sam otrzymuje stanowisko po połączeniu kilku drużyn w jedną. Koordynuje walkę zbrojną na polu bitwy, dowodzi Zbrojnymi.

Strażnik

Dowódca drużyny bądź poddrużyny, kieruje walką zbrojną swojego oddziału i dowodzi Zbrojnymi. Może także należeć do drużyny obok Zbrojnych.

Zbrojny

Szeregowy żołnierz Leśnej Straży, podlega bezpośrednio Strażnikom i Starszym Strażnikom.

Wędrowiec

Członek Leśnej Straży znający doskonale lasy, trakty, góry, równiny. Pracuje jako przewodnik i tropiciel, wykonując polecenia Kapitana bądź Przywódcy. Do jego zadań należy zarówno przeprowadzenie przez las, ciągła znajomość sytuacji w swoim rewirze, jak i wyszukiwanie wskazanych miejsc i osób.

Posłaniec

Członek Leśnej Straży znający się na dyplomacji, oratorstwie, bądź informator i szpieg. Cechują go inteligencja, aktorstwo, znajomość świata. Osoba na tym stanowisku, podlegająca bezpośrednio Kapitanowi bądź Przywódcy, pracuje jako poseł Leśnej Straży, bądź wywiadowca.

Medyk

Członek Leśnej Straży podlegający Kapitanom i Przywódcy. Sprawny lekarz, niosący pomoc i na polu bitwy, i w przypadku chorób. Zarówno członkom Leśnej Straży, jak i istotom potrzebującym, uznanym za godne tejże pomocy.

Opiekun

Najczęściej mag, ale i wynalazca. Podlega Kapitanom i Przywódcy. Istoty na tym stanowisku stanowią siłę intelektualną Leśnej Straży, ale także bojową. Należą do nich magowie wspierający wojowników na polu walki, dbający o nauki, niosący je do innych, uczestniczący w badaniach.

Gospodarz

Rzemieślnik (podlegający Kapitanowi bądź Przywódcy) dbający o zaopatrzenie Leśnej Straży, organizujący jej życie codzienne, zawiadujący służbą. Do Gospodarzy należą takie istoty jak kwatermistrz, szef kuchni, architekt, fleczer, płatnerz, zarządca.

Uczeń

Nowoprzyjęty członek Leśnej Straży, niezdecydowany o swojej ścieżce, szukający nauki i szkolenia. Kapitan bądź Przywódca przydziela go do wybranego członka Leśnej Straży, dając Uczniowi możliwość zdobycia zaufania oraz dołączenia w przyszłości do pozostałych.

Tereny

Okręg Marchii Czarnego Jednorożca

Zarządzający: Kapitan Marchii Czarnego Jednorożca
- Kaimes Sawanl

Teren działania i lokacja siedziby oraz miejsce stacjonowania Kompanii Jednorożca:

Chorągiewka - miejsce siedziby. Siedziba okręgu jest również siedzibą całości.
KJ - Kompania Jednorożca.
Teren oznaczony jest zieloną linią, należą do niego ziemie Domu Sawanl oraz większość ziem Marchii Czarnego Jednorożca, z wyłączeniem ziem Domu Flaros, rodu Serrano, oraz miast.
Leśna Straż na tych terenach ma zezwolenie na działalność, prowadzenie strażnic, patrole, nauczanie oraz opiekę nad lasami i przyrodą, w ramach prawa obowiązującego na ziemiach Marchii Czarnego Jednorożca i Cesarstwa.
Zezwolenie pochodzi od głowy Domu Sawanl, oraz Markizy Marchii Czarnego Jednorożca.

Symbol: czarny jednorożec ze złotą grzywą i ogonem stojący dęba, tło dowolne.

Okręg Arandii

Zarządzający: Kapitan Arandii
- Ishanette Tuliach

Teren działania i lokacja siedziby oraz miejsce stacjonowania Kompanii Arandii:

Chorągiewka - miejsce siedziby.
KA - Kompania Arandii
Teren oznaczony jest zieloną linią, należy do niego część ziemii Arandii, z wyłączeniem ziem rodów Alcarin i Wendir, oraz miast.
Leśna Straż na tych terenach ma zezwolenie na działalność, prowadzenie strażnic, patrole, nauczanie oraz opiekę nad lasami i przyrodą, w ramach prawa obowiązującego na ziemiach Arandii i Cesarstwa.
Zezwolenie pochodzi od Cesarza.

Symbol: złota korona w czarnym kole.

Okręg Półwyspu Adun

Zarządzający: Kapitan Półwyspu Adun
- Thaïs Flaros

Teren działania i lokacja siedziby oraz miejsce stacjonowania Kompanii Aduńskiej

Chorągiewka - miejsce siedziby.
KAd - Kompania Aduńska
Teren oznaczony jest zieloną linią, należą do niego ziemie Półwyspu Aduun z wyłączeniem miast.
Leśna Straż na tych terenach ma zezwolenie na działalność, prowadzenie strażnic, patrole, nauczanie oraz opiekę nad lasami i przyrodą, w ramach prawa obowiązującego na ziemiach Półwyspu Adun i Cesarstwa.
Zezwolenie pochodzi od głowy Domu Flaros i Księżnej Półwyspu Adun.

Symbol: trzy faliste, białe linie "rozbijające" się o białą wieżę - na zielonym tle.

Okręg Rozlewiska Szmaragdowych Wód

Zarządzający: Kapitan Rozlewiska Szmaragdowych Wód
- Merielle Tuliach

Teren działania i lokacja siedziby oraz miejsce stacjonowania Szmaragdowej Kompanii:

Chorągiewka - miejsce siedziby.
SK - Szmaragdowa Kompania
Teren oznaczony jest zieloną linią, należą do niego ziemie Domu Tuliach oraz większość ziem Rozlewiska Szmaragdowych Wód, z wyłączeniem ziem rodu Galanodel, miast i zbiorników wodnych.
Leśna Straż na tych terenach ma zezwolenie na działalność, prowadzenie strażnic, patrole, nauczanie oraz opiekę nad lasami i przyrodą, w ramach prawa obowiązującego na ziemiach Rozlewiska Szmaragdowych Wód i Cesarstwa.
Zezwolenie pochodzi od głowy Domu Tuliach, oraz Księżnej Rozlewiska Szmaragdowych Wód.

Symbol: wodospad barwy morskiej pomiędzy dwoma srebrnymi, zamiennie białymi skałami, szare tło.

Siły zbrojne

Siły zbrojne Leśnej Straży składają się z czterech Kompanii, a te dzielą się na drużyny.

Kompania Jednorożca
Liczba drużyn: (rzecz do ustalenia z MG)

Specyfika:

Najliczniejsza kompania, posiadająca prawo do dwóch sztandarów: własnego i głównego. Kompania w bezpośrednim stanie gotowości, stacjonująca w lesie przy Równinie Rivenor.
Specjalizuje się w walce górskiej i mieszanej (leśnej i nizinnej), ze względu na najliczniejsze siły stanowi uniwersalny trzon zbrojnego ramienia Leśnej Straży.
Dowodzona przez Kapitana Marchii Czarnego Jednorożca, bądź bezpośrednio przez Przywódcę.

Kompania Arandii
Liczba drużyn: (rzecz do ustalenia z MG)

Specyfika:

Liczna kompania, w pośrednim stanie gotowości, stacjonująca na wschód od Earie.
Specjalizuje się w walce leśnej, stanowi zaplecze dla sił zbrojnych Leśnej Straży, pilnujące jej działań na terenie Arandii oraz gotowe do mobilizacji w razie potrzeby.
Dowodzona przez Kapitana Arandii.

Kompania Aduńska
Liczba drużyn: (rzecz do ustalenia z MG)

Specyfika:

Liczna kompania, w pośrednim stanie gotowości, stacjonująca w Puszczy Królewskiej.
Specjalizuje się w walce mieszanej (nizinnej i leśnej), oraz morskiej, stanowi zaplecze dla sił zbrojnych Leśnej Straży, pilnujące jej działań na terenie Półwyspu Adun oraz gotowe do mobilizacji w razie potrzeby.
Dowodzona przez Kapitana Półwyspu Adun.

Szmaragdowa Kompania
Liczba drużyn: (rzecz do ustalenia z MG)

Specyfika:

Mało liczna kompania, w stanie spoczynku, stacjonująca na Wyżynie Nadziei.
Specjalizuje się w walce nizinnej i wodnej, stanowi zabezpieczenie działań Leśnej Straży na terenach Rozlewiska Szmaragdowych Wód. Kompania specyficzna, przyzwyczajona do terenów podmokłych, rzek, jezior.
Dowodzona przez Kapitana Rozlewiska Szmaragdowych Wód.

Drużyna

Drużyna składa się z dwunastu Zbrojnych. Wśród nich znaleźć można:
- czterej mieczników;
- pięciu łuczników;
- dwóch tropicieli;
- maga.

Miecznicy

Niestety, w tej dziedzinie Leśna Straż nie może pochwalić się elitą. Wiadomym jest, że w jej szeregach znajdą się i jednostki wybitne - jednakże takich na palcach jednej ręki policzyć można, tym bardziej, że walka bronią ciężką nie leży w elfiej naturze. Większość z wojaków nigdy nie stanęła jeszcze na prawdziwym polu walki, lecz ich zapał i młodzieńczy hart ducha pozwala na efektywne szkolenie w sztuce posługiwania się mieczem.

Ekwipunek:
Miecz półtoraręczny - mierzy on około 30 cali, jednak waży zdecydowanie mniej, niż mogłoby się wydać. Ostra klinga tuż ponad rękojeścią ma wykuty uproszczony symbol marchii wojownika. Dziesięciocalowa rękojeść ma zamiast głowicy walcowatą, mosiężną skuwkę. Jelec jest bardzo mały i misternie wykonany.

Sztylet - niczym w zasadzie nie wyróżnia się spośród innych sztyletów. Miecznicy traktują go jako broń ostateczną. Zazwyczaj mocuje się go u uda, w miejscu trudno widocznym. Podobnie jak miecz, klinga sztyletu ma lekko niebieskawe zabarwienie.

Specjalnie utwardzana, skórzana zbroja zakładana zazwyczaj pod dość prymitywną koszulkę kolczą.
Nagolenniki i rękawice wykonane z takiego samego rodzaju skóry jak zbroja.
Hełm łuskowy, niechętnie zakładany przez mieczników, wykonany podobnym stylem jak koszulka kolcza.

Umiejętności:
Walka mieczem półtoraręcznym - większość z wojowników wie do czego miecz służy, umie także się nim posługiwać, jednak ze względu na brak predyspozycji w budowie ciała oraz odpowiedniego doświadczenia stopień zaawansowania zwykle nie przekracza średniego poziomu.
Walka sztyletem - w tym młodzi wojownicy radzą sobie w stopniu dobrym. Ich zwinność i przyzwyczajenie do leśnych warunków pozwala na lepsze opanowanie tej sztuki. Zwykle potrafią atakować z zaskoczenia, a także szybko ocenić słabe strony w uzbrojeniu przeciwnika - potencjalnym miejscu ataku.
Ziołolecznictwo i opatrywanie ran- Każdy miecznik potrafi udzielić sobie i innemu poszkodowanemu pierwszej pomocy, jednakże umiejętności zdobyte przez nich podczas szkolenia nie przekraczają stopnia podstawowego.

Łucznicy

Elfy mocno związane z lasem niezależnie czy to Bladolicy czy Cienisty.
Niedawno p szkolenie nauczyło ich jak mają strzelać by zabić i jaką trucizną nasączać groty. Większość nie przeszła jeszcze prawdziwego chrztu w bitwie.

Ekwipunek:
- Długi Łuk - Długi łuk wykonany przez rzemieślników elfich.
- Kołczan na 20 strzał z zadziorami.
- Długi sztylet wykuty przez elfich rzemieślników. W wprawnych rękach broń która nawet rycerza może zabić. W rękach rekrutów coś co ma przedłużyć im po prostu życie.
- Dwie tubki z trucizną w postaci maści. Jedna tubka zawiera tyle ażeby móc nasączyć nią 10 strzał. Trucizna powoduje zdrętwienie kończyny. Przy większych ilościach jest zdolna zabić. Trucizna z założenia ma paraliżować ofiary. Efektem ubocznym jest prócz paraliżu kończyny chwilowy stan otępienia.
- Bandaży kilka wraz z ziołami ból uśmierzającymi.
- Lekka zbroja skórzana - Służy raczej do opisania na niej przynależności kompani i okręgu niż praktycznej ochrony, chociaż osłania łucznika przed lżejszymi obrażeniami i ciosami. Jednakże nie ogranicza mocno ruchów co jest dużym plusem tego. Wraz z tym że nie powoduje zbędnego dźwięku podczas poruszania.

Umiejętności:
Strzelanie stoi u nich na dość średnim poziomie.
Walka sztyletem stoi na poziomie podstawowym.
Leczenie ran - znajomość pierwszej pomocy.

Tropiciele

Elfy bardzo silnie powiązane z przyrodą, wychowane pośród natury. Nie poprzechodziły chrztu w walce, ale nabyły doświadczenia w swym fachu podczas wielu szkoleń i wędrówek po lasach, górach, nizinach. Znają swoje okolice, potrafią odnaleźć drogę, rozpoznać ślady zwierzyny i istot. Potrafią poruszać się cicho i po kryjomu, a także przeszli podstawowe szkolenie w walce.

Ekwipunek:
- Krótki łuk, wykonany przez elfich fleczerów.
- Lekki kołczan na szesnaście strzał, zakończonych zadziorami.
- Dwa długie noże myśliwskie wykonane w elfich kuźniach - lekkie i ostre, idealne do przebijania skór zwierząt i i stot, oraz do wynajdywania słabych miejsc w pancerzach.
- Dwie tubki z trucizną w postaci maści. Jedna tubka zawiera tyle ażeby móc nasączyć nią 10 strzał bądź oba noże. Trucizna powoduje zdrętwienie kończyny. Przy większych ilościach jest zdolna zabić. Trucizna z założenia ma paraliżować ofiary. Efektem ubocznym jest prócz paraliżu kończyny chwilowy stan otępienia.
- Kilka bandaży wraz z ziołami ból uśmierzającymi.
- Skórzana kamizelka, nie krępująca ruchów, pozwalająca cicho się poruszać. Chroni przed lekkimi ciosami, oraz ochrania narządy przed ciosami obuchowymi.

Umiejętności:
- Łucznictwo na średnim poziomie.
- Walka nożami na poziomie podstawowym.
- Znajomość pierwszej pomocy.
- Znajomość przyrody.
- Ciche poruszanie się i skradanie.
- Zwiad oraz znajomość traktów.

Magowie

Elfy posiadające wystarczającą wiedzę i umiejętności do wyrobu leczniczych wywarów oraz maści. Utalentowani w niesieniu pierwszej pomocy. Na polu bitwy wspomagają zbrojnych prostymi czarami.

Ekwipunek:
- Długi sztylet wykuty przez elfich rzemieślników. Przydatny dla magów przy przygotowaniu bandaży etc. W ostateczności wykorzystywany do zadawania ran ciętych i kłutych, jednak magowie ci nie są przeszkoleni w walce z nim.
- Sierp - idealny do zbierania przydatnych ziół oraz ewentualnie walki - jednak, jak i w przypadku sztyletu, magowie nie są do walki sierpem przyuczeni.
- Bandaże, nożyce, igła chirurgiczna, nici, szczypce (wykorzystywane do zakładania opatrunków, zszywania rannych, drobniejszych zabiegów chirurgicznych).
- Woreczki zawierające zioła wykorzystywane do ważenia wywarów i przygotowaniu maści:
* leczenia i odkażania ran (uśmierzanie bólu, leczenie słabych zatruć i spowalnianie silniejszych).
* odstraszaniu uporczywych owadów
* trucizn (maści do smarowania grotów i ostrzy, powodujących osłabienie organizmu i spowolnienie reakcji).
- Lekka zbroja wykonana z wyprawionych skór zwierzęcych. Chroni doskonale przed chłodem. Do pasa przyprawione są woreczki z ziołami. Służy także do opisania swojej przynależności do danej kompanii i okręgu. Nie chroni dostatecznie przed bronią sieczną oraz pociskami.

Umiejętności:
- Pierwsza pomoc
- Znajomość zielarstwa na podstawowym poziomie

Czary:

- Orzeźwienie; czar ten powoduje krótkotrwałą, około godzinną regenerację sił, pozwalając przykładowo na nagły, szybki marsz grupy. Skutkuje późniejszą sennością.
- Kora drzewna; czar ten tworzy wokół wybranej istoty magiczną osłonę, chroniącą przed lekkimi, nie za szybkimi przedmiotami, jak kamień, odprysk cegły, drewniany kij czy rykoszet strzały. Nie ma szans ochronić istoty przykładowo przed ciosem miecza, bezpośrednim strzałem z łuku czy większym kamieniem. Skutkiem ubocznym jest obosieczność osłony - istota chroniona nie może użyć niczego, przed czym osłona go chroni.
- Uśpienie; czar ten na krótki czas, od kilku do kilkunastu minut, spowalnia przemianę materii u wybranej osoby. Przykładowo spowalnia to rozprzestrzenianie się trucizny, bądź ogranicza krwawienie, jednak ma swoje skutki uboczne. W przypadku ciężkiej rany lub bardzo dużego osłabienia organizmu może pogłębić stan, a nawet doprowadzić do śpiączki bądź śmierci.